Betül Yılmaz | Zamanın Kübik Çemberi

bir gecede kuşkunun ellerinde

pandomimin dışında

bellek kanmaz / kımıldayamaz

bu kalabalık ortasında

hiç kimsenin hiçbir zaman olmadığı yaşta,

kırmızı kumaşlar sallayan

s(al’la)

baş                             bir matador

akıldan                      sıyrılıp geliyor

geçen taksilerin

canlı döner kapıları

şaşkınlıkla bakan çocuk

yüreğimizin orta yerinde bağırıyor

elleri, intizama önemle temas eden

bu yüzden kaktüsle yılanı

kurak kumdan doğma kardeş eden

kırmızı ilmeklerin ipliği

bedeni, bodurlaşmış uzuvlarını taşıyan

ihtiyarın ağrılı urlarla dolu bedeni

//bu sahnenin zamanı tersyüz edilemiyor;

unuttuklarımızı denetleyemiyor

boynuzsuz bir kuş (bu bir kavramdır.) boğazında yumru oluyor//

bakışlarının aslı astarı yok. içindeki kuş her şeyi biliyor:

bir kavanozunun içinde bozuklukların

iç savaşta enflasyondan yok olmasını

gamlı yüzü

daha kaç farklı kişi olacak(lar)?

kübik bir resim

madalyonun öbür yüzü

çok ifadeli bir yüz.